منابع طبيعی و فرهنگی كه پايه و اساس گردشگری و تفرج را در ساحل شكل می دهند، شامل مسائل عمده ذيل می شوند:الف) آب و آبزيان ب) پوشش گياهی ج) توپوگرافی د) زمين شناسی و خاك هـ ) اقليم و) ويژگي های تاريخی ز) ويژگيهای نژادی، اطلاعات و راهنماها ح) فعاليت های ساختمانی و ط) صنعت و تأسيسات
گردشگری و تفرج در نواحی ساحلی، دارای جايگاهی است كه در چهار زير منطقه موازی با ساحل ، قرار دارد:
1)منطقه آبهای ساحلی1
اين منطقه دريايی اكولوژيكی نزديك ساحل، از فلات قاره شروع می شود و تا ساحل ادامه دارد. اين منطقه غنی ترين منطقه برای ماهيگيری است و غالباً شامل صخره ها و ستونهای سنگی جالب توجه می باشد. اين قسمت برای سفر به جزاير نزديك نيز مورد استفاده قرار می گيرد.
2)منطقه ساحل2
هم محدوده ای از دريا و هم محدوده ای از خشكی را در بر می گيرد. بخصوص اگر گسترده و شنی باشد، بسياری از بازيها و ورزشهای آبی گروهی را حمايت می كند.
3)منطقه پهنه کرانه ای1
اين منطقه به ناحيه پشت منطقه ساحل اطلاق می شود و بسياری از تفريحات دريايی را حمايت می كند. مانند چادر زدن، پيك نيك و گردش بيرون شهر. در برخی مكانها، اين منطقه هتلها و برخی مشاغل را در بر می گيرد. چشم انداز مهم اين منطقه منظره درياست.
4)منطقه پس کرانه1
اراضي پشت مناطق ساحلی عموماً شامل مناطقی است كه خدماتی را برای فعاليتهای تفريحی در بر می گيرد. منظره ساحلی توسط پستی ها و بلندی ها و پوشش گياهی شكل گرفته است.
چند نوع فعاليت ساختاری وجود دارد كه بر تغيير فيزيكی خط ساحلی تأثير می گذارد و شامل خانه سازی، توسعه صنعتی، بنادر، مسيرهای كشتيرانی، خاكريزها، گذرگاههای خشكی، ديوارهای دريا، موج شكنها، پروژه های استوار سازی شنها و ساحل، موانع نگهدارنده طوفانهای دريايی و امواج و غیره می شود.
ناحيه ساحلی منطقه ای انتقالی و به شدت آسيب پذير است و از آنجا كه آخرين پذيرنده آلاينده های خشكی و دريا می باشد، از تجمع آلاينده ها در معرض تهديد دائمی قرار دارد. آلودگی درياها و تأثير فعاليتهای خشكی ها كه ماحصل پيامد توسعه اقتصادی- اجتماعی در خط ساحلی و حوضه های آبريز آن مي باشد، از مهمترين مسائل در اغلب مناطق دنياست كه بطور مستقيم زيستگاههای ساحلی را تحت تأثير قرار می دهد. از سوی ديگر تغييرات آب و هوايی نيز نواحی ساحلی را متأثر ساخته و از طريق تغيير سطح آب دريا، فرسايش اراضی حوزه های آبريز، طوفانها، تغيير رخساره سواحل و جابه جايی منابع زنده اثرات زيانباری بدنبال دارد. اين در حالی است كه سواحل از دير باز نقش غير قابل جانشينی در اقتصاد و توسعه تمدنها دارا بوده، بعنوان مدخل ورود به دريا در سراسر جهان منابعی جهت تغذيه، حمل و نقل، دسترسی به انرژی و تفرج برای شمار روز افزون مردم فراهم آورده اند. چنين ويژگيهايی سبب تمركز انسان و مجموعه خدماتی وابسته به آن در كرانه درياها گرديده است و توسعه اين روند فضای اين ناحيه ساحلی را متحول ساخته به تدريج اشكال طبيعی و زيستگاههای منحصر بفرد، جای خود را به فعاليت های بشری می دهند كه هر يك به نحوی آلاينده های مختلفی را به ناحيه ساحلی و دريا وارد می كنند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر